Je kan je mails lezen aan een doordeweekse werktafel, maar je zou dat ook kunnen doen aan hét Arne Vodder-bureau waarop voormalig schepen Jan Devroe in de jaren tachtig en negentig grootse plannen voor de Antwerpse haven uittekende — alles is een kwestie van perspectief...

Designliefhebbers die zich in die visie kunnen vinden, halen hun hart op bij Immodôme Objects. Want waar het steeds moeilijker wordt om uniek design op de kop te tikken, zit Immodôme juist aan de bron van heel wat verborgen moois.

“Het idee is organisch gegroeid vanuit een vraag van onze verkopers,” zegt medeoprichter Isabel De Laet. “Onze klanten hebben pareltjes in huis, maar weten bij een verkoop vaak niet wat ze ermee moeten aanvangen. Dan zitten we met een situatie waarin mensen kleiner gaan wonen, of bijvoorbeeld van een art-decowoning naar een modernistische woonst evolueren. Daar hoort een nieuw interieur bij, maar wat met hun bestaande meubels?

De passie voor esthetiek en mooie stukken loopt als een rode draad doorheen ons klantenbestand, en dus besloten wij de brug te slaan tussen kopers en verkopers. Zo is Immodôme Objects een jaar geleden ontstaan.”

Vandaag verzamelt Immodôme Objects een zorgvuldig gecureerde selectie designmeubilair, vaak afkomstig uit interieurs die via Immodôme zelf verkocht worden. Elk stuk vertelt een verhaal, en net dat maakt deze collectie zo bijzonder. “We willen objecten niet zomaar als tweedehands presenteren, maar als erfgoed met een ziel,” zegt Isabel. “Meubels die passen in een nieuwe omgeving, zonder hun geschiedenis te verliezen.”

Architect Tina Ruts waakt over de curatie van de items in kwestie. Ze selecteert steeds met drie pijlers in het achterhoofd: design, esthetiek en historische waarde: “Door die grondige selectie kunnen we de meeste stukken aanbieden in de staat waar we ze in vinden, met hun oorspronkelijke patina. Waar nodig geven we ze nog extra liefde of herstel om ze in hun originele, best mogelijke staat aan te bieden.” 

Sommige meubels gaan al een kleine eeuw mee, zoals de Tulip Chairs die ooit de lobby van het Franse hotel Melandre sierden. Anderen, de Marenco sofa bijvoorbeeld, worden nog steeds uitgegeven. En sommigen zijn van de hand van hedendaagse designers. Zo is er een unieke, op maat gemaakte tafel van Ben Storms, een Belgische kunstenaar die momenteel hoge toppen scheert. Grote namen als Eero Saarinen, Le Corbusier, Claire Bataille, en Eileen Gray wisselen elkaar af met anonieme ontwerpen, maar elk stuk vertelt een even mooi verhaal. “We zijn geen vintage dealers, een meubel kan honderd jaar oud zijn of ‘slechts’ vijf. In alle gevallen hechten we veel belang aan achtergrondonderzoek. Met elk nieuw design object op het platform start een nieuwe zoektocht naar de authenticiteit, de oorspronkelijke ontwerper, de context, en de manier waarop het idealiter gerestaureerd moet worden. Persoonlijk vind ik het enorm boeiend om vergeten namen en histories te herontdekken. Al blijven sommigen een mysterie. We hebben een prachtig ontwerp van Mim Roma, een belangrijke designstudio uit de jaren zeventig, maar weten niet met welke ontwerper ze hebben samengewerkt voor deze specifieke creatie.” 

Haast even belangrijk als die achtergrond, is ook de vraag wat het meubel zoal beleefd heeft.
“Zo hadden we onlangs een mooi voorval, waarbij een jonge journalist een Frans Defour bureau had overgekocht,” vertelt Tina. “Na enig graven bleek diezelfde tafel ooit van Guido Van Hoof, een iconische journalist bij De Standaard, te zijn geweest, en dat die net als de nieuwe eigenaar in Mortsel had geleefd. Qua energie kan je je geen betere match voorstellen!

We hebben ook een one-of-a-kind Clair-Obscur bank van Bataille en Ibens uit de jaren negentig. Toen we het voor het eerst zagen, kregen we een flashback... omdat datzelfde item in een oude zwart/wit reportage over een appartement in Knokke in één van onze architectuurboeken staat.

Twee meubels van Maarten Van Severen, een uitgekiend bureau en ladeblok, kwamen bij een heuse verzamelaar terecht. Dit levert leuke energie op en creëert veel positiviteit.”

De items en hun context staan uitgebreid op de website beschreven. Ze worden of overgekocht, of Immodôme neemt een commissie op de verkoop. Sinds het project van start ging, komen heel wat particulieren spontaan hun inboedel aanbieden: het enthousiasme voor unieke stukken, en de zin om hen een tweede leven te geven, leeft als nooit tevoren!

“De passie voor design is een pijler van de Immodôme filosofie, of het nu om gebouwen of meubels gaat,” vervolgt Isabel. “Sommigen zouden aanraden om een sixties huis van Renaat Braem plat te smijten om plaats te ruimen voor nieuwbouw, waar wij er juist de architecturale waarde van inzien. Zo’n gebouw moet met de juiste insteek gerenoveerd worden. Hetzelfde geldt voor de inrichting: je kan een woonst boordevol nieuwe items steken, maar je kan net zo goed preloved designmeubels inzetten. Een nieuwe generatie huiseigenaars vindt het idee van wegwerpmeubelen niet langer te verantwoorden, en verkiest preloved stukken die hun interieur van een ziel voorzien.” Duurzaamheid is een gemene deler, merkt ook Tina op: “We kunnen lessen trekken uit het verleden. Sommige items zijn zestig jaar oud en zien er nog zo goed als nieuw uit. Recent haalden we een Mario Bellini zetel op, waar nog een onderhoudskit bij zat met de exacte beschrijving van het leder en hoe dat gereinigd moet worden. Het valt op dat ook onze eigen makelaars en kopers sinds de start van Objects nog bewuster naar design kijken. Bij een nieuwe inrichting brengen ze een meubel bijvoorbeeld echt in zijn waarde, zonder overbodige clutter of decoratieve elementen.” Uiteraard verschillen smaken, ook wat design betreft. “You hate it or you love it,” besluit Isabel, “maar in geen enkel geval wordt het saai.” Dat is nu eenmaal het ding met design: het brengt conversaties op gang en helpt keer op keer een nieuw verhaal te schrijven. Misschien zit échte schoonheid simpelweg in wat blijft hangen?

Tekst door: Isabel Vander Heyde